Indo-MIM hakkında
MIM Prosesleri
Yetenekler
Endüstri
Başarılarımız
Haberler ve Etkinlikler
MIM prosesi, plastik enjeksiyon kalıplamanın dizayn esnekliği ile dövme metalin sağlamlığını birleştirerek, çok karmaşık parça geometrileri için maliyet avantajlı çözümler sunuyor. MIM prosesi, ilave son işlem gereksinimi olan yada olmayan nihai ürünü üretmek için tipik olarak dört temel proses basamağı ile açıklanıyor (Karışım hazırlama, Enjeksiyon, Bağlayıcıların Uzaklaştırılması ve Sinterleme
20µ ‘dan küçük, çok ince metal tozları, çok hassas miktarlardaki termoplastik ve mum bağlayıcılarla harmanlanır. Metal tozu, bağlayıcı oranı hacimsel olarak 60:40 şeklindedir. Karışım, özel bir karıştırıcıya konur ve bağlayıcıların ergime sıcaklığına kadar ısıtılır. Bu kütle, mekanik olarak, metal partikül yüzeylerinin homojen bir şekilde bağlayıcılarla kaplanıncaya kadar karıştırılır. Bu kütle soğutulur ve serbest akabilen ve aynı zamanda enjeksiyon tezgahı için uygun granül (hammadde olarak adlandırılan) haline getirilir.
Enjeksiyon kalıplama, plastik enjeksiyon ekipman ve teknikleriyle bire bir aynıdır. Granül halindeki hammadde, ısıtılmak ve kalıp içersine yüksek basınç altında enjekte edilmek üzere makinaya beslenir. Basılan parçanın (yeşil olarak adlandırılıyor) soğumasına müsaade edilip daha sonra çıkartılır ve proses bu şekilde devam eder. Sadece bağlayıcılar ergidiği için (metal tozlarını taşımak için) proses sıcaklığı yaklaşık 200°C dir. Yüksek üretim seviyeleri için, kalıp, çoklu gözlerden oluşuyor. Kalıp gözü, sinterleme esnasıda meydana gelecek çekmeyi karşılamak üzere yaklaşık % 20 daha büyüktür. Her bir farklı malzeme için, çekme payları hassas bir şekilde bilinmektedir.
Bağlayıcıların uzaklaştırılması prosesi; kalıptan çıkan parça içersinde bulunan bağlayıcı malzemenin uzaklaştırılması prosesidir. Bu proses birçok adımda gerçekleşir, ancak büyük çoğunluğu sinterlemeden öncedir, sinterlemeye bırakılan kısım ise parçanın sinterleme esnasında dağılmasını önleyecek kadardır. Bağlayıcıları uzaklaştırılması çok farklı metodlarla yapılır, en bilineni solventli olanıdır. Sinterleme esnasında kalan bağlayıcılar kolayca parçadan uzaklaştırılır.
Bu parçalar, seramik altlıklar üzerinde yüksek sıcaklıkta atmosfer kontrollu fırına yerleştirilir. Parçalar, kalan bağlayıcıların uzaklaştırılması için, koruyucu atmosferde yavaş yavaş ısıtılır. Bağlayıcılar tamamen buharlaştırıldığında, partiküllerin birbirlerine kaynayabilmeleri için, parçalar yüksek sıcaklığa kadar ısıtılır. Parça, izotropik olarak dizayn boyutlarına kadar çeker ve yoğun bir katı formuna dönüşür. Tipik olarak sinterlenmiş parça yoğunluğu, genellikle malzemenin teorik yoğunluğunun % 97’sinden daha yüksektir. Yüksek sinterlenmiş yoğunluk, benzeri malzemenin dövülmüş özelliklerini sağlar.
Bitmiş parçadan istenen özelliklere bağlı olarak, sinterlenmiş parçaya son işlem operasyonları uygulanır. Fiziksel özelliklerini artırmak için, metallere ısıl işlem uygulanır. Çok hassas toleranslar istenmesi durumunda, ilave makina işçiliği ile istenen dar toleranslara girilir. Yüksek malzeme yoğunluğundan dolayı, yüzey kaplama işlemi uygulanabilir. Kaynak, soğuk işlem vb. gibi bir çok mekanik birleştirme teknikleri, başarılı bir şekilde kullanabilir.